Varsha Bajaj, New York Times'ın en çok satan ortaokul romanı Thirst, Count Me In ve Abby Spencer goes to Bollywood'un yazarıdır . Cybils Ödülü için kısa listeye alınmış ve Spirit of Texas Okuma programına dahil edilmiştir. Ayrıca The Home Builders (Dolly Parton Imagination kütüphane seçkisi) ve This is Our Baby (Bugün doğdu) (Bank Street En İyi Kitap) resimli kitaplarını da yazmıştır. Hindistan'ın Mumbai kentinde büyümüş ve yüksek lisans derecesini almak için Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiğinde, ülkeye uyum sağlaması kitaplar aracılığıyla kültüre dair farkındalığı sayesinde olmuştur. Houston, Teksas'ta yaşamaktadır.

Hikayem 1960'ların başında Hindistan'ın Mumbai kentinde, 1929'da inşa edilmiş, etrafı hindistan cevizi, guava ve betel cevizi ağaçlarıyla çevrili, derme çatma bir evde başladı. Kalabalık bir ailede büyüdüm.

Babam ve büyükbabam parfümcüydü, her zaman sandal ağacı ve yasemin blotter şeritlerini koklayıp mükemmelleştirirlerdi. Parfüm yapmak benim hayal gücü oyunumun bir parçası haline geldi. Herkes toprak, ezilmiş çiçekler ve çakıl taşlarından parfüm yapmıyor muydu?

Hint mitolojisinden hikayelerin yer aldığı Amar Chitra Katha çizgi romanlarını yiyip bitirdim ve ailem sayesinde Marathi çocuk tiyatrosuyla tanıştım.

Kültürler arası okudum. İngiliz yazar Enid Blyton'ın İngiltere'de geçen, yatılı okullar, karavanlar ve blancmange gibi alışılmadık yiyecekler hakkındaki serisi, Nancy Drew ve Hardy Boys serileriyle birlikte favorilerim arasındaydı. Çeşitli bir dünyayı görme ve deneyimleme özlemi doğdu.

Büyükbabam, yaşım ilerledikçe okuma tercihlerimi etkiledi ve beni Jane Austen ve PG Wodehouse ile tanıştırdı.

13 Eylül 1986'da lisansüstü öğrencisi olarak Amerika'ya geldim.

Genç, saf ve idealisttim, St. Louis'deki Lambert Uluslararası Havaalanı'na iki bavul, birkaç dolar ve hayallerle geldim. Yabancı Öğrenci Ofisi'nden bir öğrencinin beni bir tabelayla karşılaması gerekiyordu. Orada değildi. Sonsuza kadar uzun bir saat tek başıma bekledikten sonra, acil bir durum olmamasını umduğum için saklanan odamı çıkardım ve arama yapmak için bilmediğim talimatları okudum. Uzun bir saat sonra bir öğrenci yanıma geldi ve "Varsha?" dedi.

Gözyaşlarımı kırpıştırıp başımı salladım.

"Amerika'ya hoş geldiniz" dedi.

Rahatsız edici bir sessizlik içinde Illinois'e doğru yola koyulduk.

Korkutucu bir yalnızlık hissettim. Tanıdığım ve sevdiğim herkes bir dünya ötedeydi. İnsanların olmadığı yabancı sokaklar otoyolda yanımdan hızla geçip gidiyordu.

Sonra tanıdık sözcükleri okudum: "Mississippi Nehri." Tom Sawyer, Huck Finn ve Mark Twain beni bununla tanıştırmışlardı.

O gün bir kitap Hindistan'dan korkmuş bir kızın kendini daha az yalnız hissetmesini sağladı. Hikayenin gücü böyledir. Sınırları, kültürleri aşar. Bu ülkeye uyum sağlamam dil bilgim ve kitaplar, filmler ve müzikler aracılığıyla kültüre dair farkındalığım sayesinde kolaylaştı.

Yüksek lisans derecesi aldığım, doktoramı neredeyse tamamladığım, Danışman olarak çalıştığım, evlendiğim, çocuk sahibi olduğum ve vatandaş olduğum bir düzine ara yılın ardından yazmaya başladım. 1999'du ve çocuklarıma yüksek sesle okurken resimli kitaba aşık olmuştum.