"Sensiz olmaz,” dedi Ali. "Sen de grubun bir parçasısın.” Tatlı dille Dani’yi ikna etmeye çalışan Tash, "Kulübümüzün,” diye ekledi. "Sır Yok Kulübü’nün!” dedi Lissa da. Sonra ekledi, "Tabii bir sırrın varsa başka.” Tash dalga geçti: "Çünkü varsa kulübe dâhil olamazsın.”

Alice, "Birbirimizden hiçbir şey saklamayacağımızı söylemiştin, hatırladın mı? Bize, ‘Sır Yok Kulübü’ adını vermiştin,” dedi. Dani, "Evet! Belki de kendimize ‘Sırlar Kulübü’ demeliyiz,” diye ekledi. "Neden?” diye sordu Lissa. "Yoksa bir sırrın mı var?” Tash, Alice, Lissa ve Dani yakın arkadaşlar. Birbirlerinden ...

"Önemli değil. Biz bir grubuz unuttun mu? Sır Yok Kulübü’yüz.” Tash’in ciddi yüzü, tanıdık bir gülümsemeyle yumuşadı ve dünyam yeniden aydınlandı. Fakat kısa bir süreliğine… Yakında kara bulutlar geri gelecekti. Çünkü bir sırrım vardı. Üstelik bu, BÜYÜK BİR SIRDI. Arkadaşlarıma anlatmayı gerçekten çok istiyordum. Ama sakladıkça anlatmak güçleşiyordu… Alice ve arkadaşlarının kurduğu Sırlar Kulübü’ne katılarak...